Mogelijk heeft u in het Kerstbericht van onze diaconale opbouwwerker Jennie Harmelink gelezen over de groep vluchtelingen die tijdelijk op het terrein van Zon en Schild was gehuisvest.
Inmiddels is deze groep al weer vertrokken, naar andere opvanglocaties in het land.

De diaconie van de PGA heeft in de periode dat deze groep van 38 mannen hier verbleven voor hen een wekelijks persoonlijk zakgeld verzorgd, zoals in het Kerstbericht te lezen was. Een paar dagen voor zij moesten vertrekken kreeg ik via Jennie de vraag of wij als diaconie van de Bergkerk bereid waren om een van deze vluchtelingen (financiële) ondersteuning toe te zeggen voor zijn studie. Ik maakte kennis met Asim, de jongste van de groep mannen, en was al snel overtuigd dat onze steun bij hem goed terecht zou komen.

In het kort vertelde hij zijn verhaal. Een twintiger, eerstejaars student techniek in Turkije, besluit zijn land te ontvluchten vanwege de voortdurende bedreiging van het hele gezin (vader zit gevangen vanwege politieke overtuiging). Moeder, oudere zus en jonger broertje blijven achter. Hij zal hier in Nederland politiek asiel aanvragen. Intussen wil hij ook door met zijn studie, is daar zeer voortvarend in. Daar vraagt hij, zolang hij dit niet op andere wijze kan regelen, ondersteuning bij.

We hadden maar kort de tijd om dingen uit te wisselen, maar het mooiste van deze ontmoeting vond ik dat Asim in eerste instantie bedankte voor mijn aanwezigheid, het luisterend oor, en vervolgens natuurlijk ook voor het geld dat hij deze maand nodig heeft voor zijn studie. Ik bedankte hem voor zijn openheid, zijn verhaal. Beiden hebben wij gegeven én ontvangen.

Asim verblijft nu in Enschede, via de mail houden we voorlopig contact. En wellicht leest u later nog eens over Asim.